رنگ رخسار تو اي يار،صفايي دارد
                                   

                                               چون سخن بر لبت آيد ،چه نوايي دارد
در حريم حرم عشق نشستم يك شب
                                  

                                                   كه حريم حرمش به چه هوايي دارد
برق چشمان سياهش ز دلم برد قرار
                                 

                                                 شد همه صبر و قرارم كه وفايي دارد
دل خود خون بنمودم كه نبينم رخ او
                                  

                                                  رخ همچون گهرش بين كه جلايي دارد
دل پر درد مرا نيست دگر صبرو قرار
                               

                                              درد عشق است ،به جز دل چه دوايي دارد
راه كج كن تو بيا در ره جانانه بسوز
                                    

                                                    كه ره عشق عجب سوزو صفايي دارد
عاشق آن نيست كه فرياد برآرد به جهان 
                                       

                                                            بين ره عشق چه آرام نوايي دارد